Συνάδελφε ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ,
κρατώ ακόμη τη… συνήθεια – καθήκον μου το θεωρώ – να επισκέπτομαι τα Σχολεία όχι μόνο όταν είναι να ζητήσω τη ψήφο των συναδέλφων μου κι έτσι αυτές τις τελευταίες μέρες, που τόσο δυσκολεύουν τα πράγματα για όλους αλλά και για τον κλάδο μας, πήρα από δασκάλους και διευθυντές αισιόδοξα μηνύματα και θα ‘θελα να στείλω κι εγώ ένα μήνυμα.
Κουβεντιάσαμε για την κρίση. Οι συνάδελφοι βλέπουν ότι εμείς και χωρίς κρίση, κρίση περνούσαμε και τώρα θα είναι χειρότερα. Ότι οι «υπερέχοντες» τότε κέρδιζαν δις, εξαφάνισαν το χρήμα απ’ την αγορά, δημιούργησαν την κρίση και τώρα δεν ανέχονται να μειωθούν τα κέρδη τους, ζητούν έτοιμο και πλούσιο ρευστό από το κράτος και το παίρνουν. Και για μας πάλι δεν υπάρχουν, πάλι θα πάρουν από μας και θα δώσουν σ’ αυτούς. Το επιβάλλει η ΕΕ, λένε σωστά, αλλά εμείς ξέρουμε ότι και οι ίδιοι έτσι πολιτεύονται.
Είπαμε για το πολύπαθο ασφαλιστικό μας. Η κατάσταση δείχνει ότι συντάξεις και εφάπαξ έχουν ένα χρόνο και πάνω να δοθούν και τα ταμεία δηλώνουν ότι τα αμέσως επόμενα χρόνια δε θα έχουν να δώσουν μερίσματα στους δικαιούχους. Αυτά τώρα. Φανταστείτε τι τύχη θα έχουν οι νεότεροι. Εμείς όμως πληρώνουμε στα ταμεία. Τα δικά μας χρήματα δανείστηκαν άτοκα στους μεγάλους επιχειρηματίες ή παίχτηκαν και χάθηκαν στο χρηματιστήριο, πήγαν και πάλι σε μεγάλες τσέπες και κανένας δεν θεωρείται υπεύθυνος, κανείς δεν πληρώνει, αλλά ξαναζητά την ψήφο μας! «Ούτε ο «δικός μου», αν βγει, δε θα κάνει τίποτα για μας, ας μη γελιόμαστε» είπε ένας συνάδελφος. Κι αυτό είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ.
Σχεδόν όλοι ρωτούσαν για το πρόβλημα και τη διευθύντρια του 18ου ΔΣ. Αγανάκτηση που ενώ τώρα δεχόμαστε επίθεση σε όλα και στα εργασιακά, που πρέπει να τα υπερασπίσουμε με κάθε θυσία, βρίσκονται άνθρωποι, μέσα απ’ τον κλάδο, να τα καταστρατηγούν και να γίνονται μοχλοί της εξουσίας. Να τα γράφετε, είπαν πολλοί, να μαθαίνονται, γιατί αργότερα θα γίνουν κι αλλού….
Γι’ αυτό το σοβαρό ζήτημα, μετά απ’ τα πολύ θετικά και αισιόδοξα μηνύματα που πήρα από διευθυντές, θα ‘θελα όχι παραταξιακά, αλλά συναδελφικά να μιλήσω μαζί σας τώρα και να στείλω το μήνυμα:
Συνάδελφοι ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ, μείνετε δάσκαλοι με το δάσκαλο, σταθείτε δίπλα στο συνάδελφο εκπαιδευτικό, υπερασπιστείτε τις κατακτήσεις και τα εργασιακά του δικαιώματα, για να ενθαρρυνθεί και ο νεότερος, να στηριχτεί και να μπορέσει να αντισταθεί, γιατί έρχονται δύσκολοι καιροί για τον κλάδο και κάθε χρόνο θα είναι χειρότερα. Θα είναι δική σας κατάκτηση και τιμή!
Συναδελφικά
Πέτρος Βάης
(*) Ο Πέτρος Βάης είναι δάσκαλος του 45ου ΔΣ Πατρών και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών ΠΕ Πάτρας
από το blog Ταξική Ενότητα Πάτρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου