Με ποιο τρόπο είναι εφικτή η διάδοση των κομμουνιστικών ιδεών σε μια χώρα όπου από το σχολείο μέχρι και την ένταξή σου στην αγορά εργασίας βάλλεσαι από αντικομμουνιστικά στερεότυπα; Σε μια χρονική συγκυρία, οικονομικής κρίσης, όπου οι ιδέες αυτές γίνονται όλο και πιο επίκαιρες και γι΄αυτό πρέπει να προβληθούν;
Όταν προσπαθούν να σου "ποτίσουν" το μυαλό με λόγια του στυλ "θα καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία, θα μας πάρουν τις περιουσίες", χωρίς να τονίζουν ότι η ατομική ιδιοκτησία των Μέσων Παραγωγής έχει καταργηθεί με την άνοδο της αστικής τάξης, "θέλουν τα πάντα σε κοινοκτημοσύνη, ακόμα και τις γυναίκες μας" και άλλα πολλά.
Αλήθεια πόσοι νέοι έχουν διαβάσει το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" του Μαρξ, εκτός εάν η προσωπική τους "περιέργεια" και δίψα για γνώση ή τα ερείσματα από τον κοινωνικό τους κύκλο ή/και την οικογένειά τους τους οδήγησαν εκεί; Πόσοι μπορούν να προσδιορίσουν τι είναι η "αστική τάξη" και τι το "προλεταριάτο"; Μήπως όταν λένε εργατική τάξη εννοούνε τους φτωχούς εργάτες (χειρονάκτες) και μόνο και έτσι νοιώθουν ότι αυτό είναι κάτι που δεν τους αφορά;
Φίλοι μου, δεν ξέρω ή αν θέλετε δεν μπορώ να προσδιορίσω μόνο εγώ, ποιο πρέπει να είναι το γενικό πλαίσιο δράσης για να γίνουν κοινωνοί των κομμουνιστικών ιδεών άνθρωποι, που για τον ένα ή τον άλλο λόγο, είναι αποστασιοποιημένοι από αυτές, αλλά νομίζω ότι έχω να προτείνω μια από τις συνιστώσες του:
"ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ: Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κινήματος", σε σκηνοθεσία της Έλενας Πατρικίου, στο "Θέατρο της Άνοιξης".
Μια θεατρική παράσταση η οποία χωρίς να έχει διασκευάσει ή ψαλιδίσει το κείμενο του Μανιφέστου παρουσιάζει τις βασικές αρχές της Μαρξιστικής ανάλυσης του καπιταλισμού, μιας ανάλυσης που αποδεικνύεται διαρκώς καίρια σε πείσμα του επελαύνοντος φιλελευθερισμού και των αριστερών κολάκων του.
Τα λόγια των τραγουδιών της παράστασης δεν είναι διασκευές του κειμένου, αλλά το ατόφιο κείμενο του Μάρξ, μελοποιημένο από τον συνθέτη Γιώργο Κομπογιάννη, που παίζει ζωντανά μέσα στην παράσταση.
στο Θέατρο της Άνοιξης, Γερμανικού 20, Μεταξουργείο, τηλ. 210-5238870
.jpg)
Μια παράσταση που αξίζει να προβληθεί από όλους εμάς, την παρακολούθησα και έμεινα εντυπωσιασμένος.
ο Αθηναίος φίλος σας.
2 σχόλια:
πηγα στην παρασταση ειλικρινα με ιδιαιτερο ενθουσιασμο για αυτη την πρωτοβουλια που πηρε η συγκεκριμενη θεατρικη ομαδα.απο την εμπειρια μου λοιπον συστηνω ανεπιφυλακτα....να μην πατησει κανεις το ποδι του να την δει!!
αθλιες οι ερμηνειες!
ερασιτεχνικη η σκηνοθεσια!
10 ατομα ημασταν ολα κι ολα στην αιθουσα..που κοιταγαν το ρολοι τους σε ποση ωρα θα τελειωσει το εργο. (1 ή 2 σκηνες αξιζαν στα 100 λεπτα)
και το χειροτερο;
το κειμενο ναι μεν ηταν αυτουσιο αλλα οι σκηνοθετικες παρεμβασεις και τα λεκτικα σχολια που προσεθεταν οι ηθοποιοι (η σκηνοθετιδα στηριζει ΣΥΡΙΖΑ-ακουσα την συνεντευξη της στο ραδιο κοκκινο)ηταν αθλια...εβγαζε το κομπλεξ της απεναντι στο κκε παρερμηνευοντας το μανιφεστο. ελεος...
ενα παραδειγμα:
ενας εργατης φωναξε "μανιφεστο του κομ. κομματος" και πεταγοταν ενας αλλος και τον "διορθωνε" λεγοντας "οχι κομματος-κινηματος".
και πολλα αλλα τετοια
Σύντροφε, δεν έχει σημασία από ποιόν στηρίζεται ο σκηνοθέτης. Σημασία έχει η διάδοσή του και το πως εμείς θα έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους "ξένους" με την ιδεολογία μας.
Εμένα μου φτάνει που στο πρόγραμα αναφέρει: "...μιας ανάλυσης που αποδεικνύεται διαρκώς καίρια σε πείσμα του επελαύνοντος φιλελευθερισμού και των ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΟΛΑΚΩΝ του."
Αναφορικά με τη λέξη "κινήματος" αντί για "κόμματος" αναφέρει και πάλι από το πρόγραμμα αντιγράφω: "... ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΤΙΤΛΟΥ Das Manifest der Kommunistichen Partei σε Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος, ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΜΕ (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ) ΤΟΝ ΟΡΟ ΚΙΝΗΜΑ".
Άλλωστε μην ξεχνάς ότι στόχος μας είναι η διαμόρφωση "κίνηματος" και όχι η ψηφοθηρική προσέγγιση του λαού.
Ακόμα και για λόγους καθαρά παραπλανητικούς και ιδιοποίησης της μαρξιστικής θεωρίας να το χρησιμοποιούν και πάλι μακροπρόθεμα κερδισμένοι είμαστε εμείς. Μην φοβού τους οπορτουνιστές...
Δημοσίευση σχολίου