ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Ιούνιος 1948. Πάνω στην όμορφη Λέσβο δεν είναι πια Γερμανοί. Είναι άλλοι από άλλα γεωγραφικά πλάτη ορμώμενοι και με άλλη σημαία. Ίσως πιο χειρότεροι... Σαν "προστάτες" και σαν "φίλοι" χτύπησαν το λαό. Να πάρουν πίσω ότι συμφέροντα έχασαν στον αντιφασιστικό πόλεμο.

Ο Χ. Θεοδοσίου διέταξε συγκέντρωση στο ρουμάνι της Σκαμνιάς προκειμένου να εξεταστεί η κατάσταση και να αποφασιστεί ο τρόπος δράσης του ΔΣ Λέσβου.
Αυτό το ρουμάνι ήταν το μοναδικό δάσος της περιοχής στην Αγ. Παρασκευή. Εδώ "μπαραντίζαμε".
Ο εχθρός το ήξερε αυτό και πολλές φορές ήρθαμε σε συμπλοκές και μέσα και γύρω από αυτό.

Έτσι και τώρα. Από προδοσία ή εκτελώντας εκκαθαριστική επιχείρηση, δεκάδες αποσπάσματα κινήθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση. Στη περιοχή Αγ. Παρασκευή και στη θέση "Κατίγματι" βρισκόταν με μικρή ομάδα ο Αχλιόπιτας. Από τον τσομπάνη Στρατή Βασλαρά, που είχε τα πρόβατα του εκεί, έμαθε για την εξόρμηση.
Κατάλαβε για τη δύσκολη θέση των συντρόφων του. Με ετοιμότητα και ψυχραιμία αποφάσισε αντιπερισπασμό. "Θα χτυπήσουμε το Σταθμό του χωριού"΄, είπε στους άντρες του. Η μικρή ομάδα (Αχλιόπιτας, Μαρμαρινός, Κεϊμάλης, Λιουμπούτσης) αν και μέρα, μπήκε αποφασιστικά στα πρώτα σπίτια, από το βόρειο μέρος του χωριού.

Οι χωριανοί στο δρόμο, με αναίμικτα αισθήματα έκπληξης, φόβου, χαράς, τους χαιρετούσαν. Πλησίασαν στο σταθμό χωροφυλακής αθέατοι από αυτόν. Άρχισαν καταιγιστικά πυρά, οι 5-6 ΜΑΥδες που βρίσκονταν για φρουρά εκεί, είτε χτυπήθηκαν είτε πήδηξαν από τα παράθυρα και εξαφανίστηκαν.
"Χτυπιέται η Αγ. Παρασκευή!" ειδοποιήθηκαν οι δυνάμεις που ανηφόριζαν για τη Σκαμνιά. Εγκατέλειψαν έτσι τα σχέδιά τους και γύρισαν πίσω. Το τολμηρό εγχείρημα είχε πετύχει...

Εφ. "Εμπρός" (Μυτιλήνης), 487/11-07-1985, σελ.3

.