«Το σχέδιο των Βρυξελλών, που επιγράφεται "Απολύστε περισσότερους για να κερδίσετε περισσότερα" (ελαστική ανεργία), έχει στόχο να απαλλάξει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από το δυσβάστακτο μισθολογικό κόστος που υπονομεύει τη θέση τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Στην εισηγητική έκθεση του σχεδίου αναφέρεται: "Κάθε επιχειρηματίας θα πρέπει να αναρωτηθεί. Έχω πράγματι ανάγκη όλους αυτούς τους εργαζόμενους; Δε θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου με λιγότερους; Καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Επενδύουμε μαζικά σε αυτούς τους επιχειρηματίες για να ρίξουν τους μισθούς και να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των Κινέζων. Αν δεν το κάνουν, δε θα έχουν πια καμιά δικαιολογία". Και η έκθεση καταλήγει με μια προτροπή για τη θέσπιση μιας σύγχρονης εργατικής νομοθεσίας που θα απαλλάσσει τις ευρωπαϊκές χώρες από τον μπολσεβίκικο βραχνά του συνδικαλισμού» (Τα αποσπάσματα από τη στήλη «Δρόμοι» του Ρούσου Βρανά στα ΝΕΑ).
Σχόλιο: Κυνική ομολογία Βρυξελλών. Και το σχόλιό μας δε σχετίζεται μ΄ όσα γράφει ο δημοσιογράφος. Όμως ώρες ώρες σκεφτόμαστε: άραγε πόσο αφελείς είναι όλοι αυτοί που φαντάζονται ότι μπορούν να αλλάξουν την Ε.Ε. και το χαρακτήρα της; Ή μήπως είναι ακόμα πιο αφελείς όσοι νομίζουν ότι αυτοί οι «αφελείς» είναι απλώς … «αφελείς»;
«Το προσκλητήριο που απηύθυναν οι σειρήνες στη μεσαία τάξη αποδείχτηκε κάλπικο. Κι όσοι είχαν πιστέψει πως μπορούσαν να πηδήξουν στην ίδια πισίνα με τις ανώτερες τάξεις, ανακάλυψαν ξαφνικά πως δεν είχε νερό. Μονάχα σε κρίσιμους καιρούς φαίνεται καθαρά πόσο η μεσαία τάξη είναι προσωρινή. Ένα διάλειμμα ανάμεσα στις δύο αιώνιες τάξεις». (Τα αποσπάσματα επίσης από τη στήλη «Δρόμοι» του Ρούσου Βρανά στα ΝΕΑ)
Σχόλιο: Και μετά κατρακυλάς πάλι στην εργατική τάξη, απ΄ την οποία ονειρεύτηκες να ξεφύγεις. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.
«Άντρες της αντιτρομοκρατικής (...) δεν έκρυβαν την ανησυχία τους για τη "μελετημένη διατύπωση των θέσεων της οργάνωσης" αλλά και για τις αναφορές στον Δημήτρη Κουφοντίνα, τον οποίο χαρακτηρίζουν (σ.σ. οι άντρες της αντιτρομοκρατικής) ως "έναν από τους λίγους αυθεντικό επαναστάτη» (Το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).
Σχόλιο: Υπάρχει μια … αλληλοεκτίμηση. Πάντα είχαν καλές σχέσεις οι ασφαλίτες με τους «αυθεντικούς» τρομοκράτες. Αν δε μας πιστεύεται διαβάστε και παρακάτω.
«Οι μυστικές υπηρεσίες επέλεξαν έναν ή δύο (...) και εκβιάζοντάς τους (...) τους επέβαλαν να συνεχίσουν τη δράση τους με άλλο όνομα (...) για να ελέγξουν τον χώρο και να μπορέσουν να διαβρώσουν εύκολα οποιαδήποτε γνήσια οργάνωση εμφανίζονταν μελλοντικά» (ο Β. Τζωρτζάτος της 17 Νοέμβρη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
Σχόλιο: Σιγά το πράγμα. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες είχαν σχέση με τη Μαφία και χρηματοδότηση απ΄ το Βατικανό.
«..για να μπορούν με μια βίαια ενέργεια να πετυχαίνουν έναν συγκεκριμένο πολιτικό σκοπό, να δημιουργούν τον επιδιωκόμενο πολιτικό σκοπό». (Απ΄ την ίδια συνέντευξη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
Σχόλιο: Επιδιωκόμενο; Από ποιόν; Φυσικά από τις μυστικές υπηρεσίες κι απ΄ όποιον τις ελέγχει και τις καθοδηγεί. Κάτι τέτοια είπε ο Τζωρτζάτος στη συνέντευξή του και του την έπεσε στην προκήρυξή της η «Σέχτα Επαναστατών» (… της ΚΥΠ;).
«Πρόγραμμα ώριμων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων προτείνουμε. Θα το προτείναμε αν πιστεύαμε ότι ο καπιταλισμός δε μεταρρυθμίζεται;» (Ο Γ. Δραγασάκης του ΣΥΝ / ΑΥΓΗ).
Σχόλιο: Έλα ντε; Να λοιπόν που συμφωνούμε απόλυτα: είστε σοσιαλδημοκράτες και επιδιώκετε την μεταρρύθμιση κι όχι την ανατροπή του καπιταλισμού!
«Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να αλλάξει η χώρα διακυβέρνηση, μέσα από μια λύση αριστεράς που είναι έξω από τις προτάσεις Προβόπουλου (...) τα παραπάνω τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΝ» (Η καταγραφή στην ΑΥΓΗ).
Σχόλιο: «Έξω» είπατε; Για διαβάστε και το παρακάτω …
«Τελικά η συναίνεση δεν κοστίζει ακριβά (...) η εντύπωσή μου ήταν πως η προσέγγιση του κεντρικού τραπεζίτη με την προσέγγιση του κόμματος της Αριστεράς είναι ριζικά διαφορετικές. Απεδείχθη πως δεν είναι ακριβώς έτσι (...) ο ΣΥΝ διεκδικεί να "υιοθετηθεί ένα μεσομακροχρόνιο πρόγραμμα οικονομίας και κοινωνικής ανάπτυξης, το οποίο θα ψηφίζεται από τη Βουλή" (...) υποστηρίζει ότι "μπορεί να υπάρξει μακροχρόνιος - μεσοχρόνιος δημοσιονομικός ορίζοντας με τη σύνταξη πολυετούς Προϋπολογισμού" (σελ. 226) σε άλλο σημείο του προγράμματός του ο ΣΥΝ παρατηρεί ευστόχως ότι "δεν υπάρχει αξιολόγηση της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δαπανών του προϋπολογισμού" και τάσσεται υπέρ της σύστασης μιας επιτροπής κοινωνικών φορέων η οποία "θα ελέγχει την εκτέλεση του προϋπολογισμού" (...) Τι γράφει για όλα αυτά στην έκθεσή του ο κύριος Προβόπουλος; Όχι πολύ διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα (...) καταθέτει ιδέες όπως "η κατάρτιση πολυετών προϋπολογισμών, η καθιέρωση συστήματος αξιολόγησης των δημοσίων δαπανών" (...) "σύσταση ανεξάρτητης εξειδικευμένης υπηρεσίας η οποία θα παρακολουθεί την εκτέλεσή του" (...) όπως αντιλαμβάνεσθε επί του συγκεκριμένου υπάρχει πλήρης ταύτιση. Όταν λοιπόν ο Συνασπισμός θέλει να είναι σοβαρός και όταν ο κεντρικός τραπεζίτης πιάνει τα μηνύματα των πολιτών (...) το να ψάχνουμε ποιος "έσυρε" ποιον στην ιδεολογική γραμμή του είναι πολυτέλεια» (Ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).
Σχόλιο: Κυνική ομολογία Βρυξελλών. Και το σχόλιό μας δε σχετίζεται μ΄ όσα γράφει ο δημοσιογράφος. Όμως ώρες ώρες σκεφτόμαστε: άραγε πόσο αφελείς είναι όλοι αυτοί που φαντάζονται ότι μπορούν να αλλάξουν την Ε.Ε. και το χαρακτήρα της; Ή μήπως είναι ακόμα πιο αφελείς όσοι νομίζουν ότι αυτοί οι «αφελείς» είναι απλώς … «αφελείς»;
«Το προσκλητήριο που απηύθυναν οι σειρήνες στη μεσαία τάξη αποδείχτηκε κάλπικο. Κι όσοι είχαν πιστέψει πως μπορούσαν να πηδήξουν στην ίδια πισίνα με τις ανώτερες τάξεις, ανακάλυψαν ξαφνικά πως δεν είχε νερό. Μονάχα σε κρίσιμους καιρούς φαίνεται καθαρά πόσο η μεσαία τάξη είναι προσωρινή. Ένα διάλειμμα ανάμεσα στις δύο αιώνιες τάξεις». (Τα αποσπάσματα επίσης από τη στήλη «Δρόμοι» του Ρούσου Βρανά στα ΝΕΑ)
Σχόλιο: Και μετά κατρακυλάς πάλι στην εργατική τάξη, απ΄ την οποία ονειρεύτηκες να ξεφύγεις. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.
«Άντρες της αντιτρομοκρατικής (...) δεν έκρυβαν την ανησυχία τους για τη "μελετημένη διατύπωση των θέσεων της οργάνωσης" αλλά και για τις αναφορές στον Δημήτρη Κουφοντίνα, τον οποίο χαρακτηρίζουν (σ.σ. οι άντρες της αντιτρομοκρατικής) ως "έναν από τους λίγους αυθεντικό επαναστάτη» (Το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).
Σχόλιο: Υπάρχει μια … αλληλοεκτίμηση. Πάντα είχαν καλές σχέσεις οι ασφαλίτες με τους «αυθεντικούς» τρομοκράτες. Αν δε μας πιστεύεται διαβάστε και παρακάτω.
«Οι μυστικές υπηρεσίες επέλεξαν έναν ή δύο (...) και εκβιάζοντάς τους (...) τους επέβαλαν να συνεχίσουν τη δράση τους με άλλο όνομα (...) για να ελέγξουν τον χώρο και να μπορέσουν να διαβρώσουν εύκολα οποιαδήποτε γνήσια οργάνωση εμφανίζονταν μελλοντικά» (ο Β. Τζωρτζάτος της 17 Νοέμβρη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
Σχόλιο: Σιγά το πράγμα. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες είχαν σχέση με τη Μαφία και χρηματοδότηση απ΄ το Βατικανό.
«..για να μπορούν με μια βίαια ενέργεια να πετυχαίνουν έναν συγκεκριμένο πολιτικό σκοπό, να δημιουργούν τον επιδιωκόμενο πολιτικό σκοπό». (Απ΄ την ίδια συνέντευξη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
Σχόλιο: Επιδιωκόμενο; Από ποιόν; Φυσικά από τις μυστικές υπηρεσίες κι απ΄ όποιον τις ελέγχει και τις καθοδηγεί. Κάτι τέτοια είπε ο Τζωρτζάτος στη συνέντευξή του και του την έπεσε στην προκήρυξή της η «Σέχτα Επαναστατών» (… της ΚΥΠ;).
«Πρόγραμμα ώριμων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων προτείνουμε. Θα το προτείναμε αν πιστεύαμε ότι ο καπιταλισμός δε μεταρρυθμίζεται;» (Ο Γ. Δραγασάκης του ΣΥΝ / ΑΥΓΗ).
Σχόλιο: Έλα ντε; Να λοιπόν που συμφωνούμε απόλυτα: είστε σοσιαλδημοκράτες και επιδιώκετε την μεταρρύθμιση κι όχι την ανατροπή του καπιταλισμού!
«Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να αλλάξει η χώρα διακυβέρνηση, μέσα από μια λύση αριστεράς που είναι έξω από τις προτάσεις Προβόπουλου (...) τα παραπάνω τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΝ» (Η καταγραφή στην ΑΥΓΗ).
Σχόλιο: «Έξω» είπατε; Για διαβάστε και το παρακάτω …
«Τελικά η συναίνεση δεν κοστίζει ακριβά (...) η εντύπωσή μου ήταν πως η προσέγγιση του κεντρικού τραπεζίτη με την προσέγγιση του κόμματος της Αριστεράς είναι ριζικά διαφορετικές. Απεδείχθη πως δεν είναι ακριβώς έτσι (...) ο ΣΥΝ διεκδικεί να "υιοθετηθεί ένα μεσομακροχρόνιο πρόγραμμα οικονομίας και κοινωνικής ανάπτυξης, το οποίο θα ψηφίζεται από τη Βουλή" (...) υποστηρίζει ότι "μπορεί να υπάρξει μακροχρόνιος - μεσοχρόνιος δημοσιονομικός ορίζοντας με τη σύνταξη πολυετούς Προϋπολογισμού" (σελ. 226) σε άλλο σημείο του προγράμματός του ο ΣΥΝ παρατηρεί ευστόχως ότι "δεν υπάρχει αξιολόγηση της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δαπανών του προϋπολογισμού" και τάσσεται υπέρ της σύστασης μιας επιτροπής κοινωνικών φορέων η οποία "θα ελέγχει την εκτέλεση του προϋπολογισμού" (...) Τι γράφει για όλα αυτά στην έκθεσή του ο κύριος Προβόπουλος; Όχι πολύ διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα (...) καταθέτει ιδέες όπως "η κατάρτιση πολυετών προϋπολογισμών, η καθιέρωση συστήματος αξιολόγησης των δημοσίων δαπανών" (...) "σύσταση ανεξάρτητης εξειδικευμένης υπηρεσίας η οποία θα παρακολουθεί την εκτέλεσή του" (...) όπως αντιλαμβάνεσθε επί του συγκεκριμένου υπάρχει πλήρης ταύτιση. Όταν λοιπόν ο Συνασπισμός θέλει να είναι σοβαρός και όταν ο κεντρικός τραπεζίτης πιάνει τα μηνύματα των πολιτών (...) το να ψάχνουμε ποιος "έσυρε" ποιον στην ιδεολογική γραμμή του είναι πολυτέλεια» (Ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).
Σχόλιο: Ποιος «σέρνει» άραγε ποιον; Μήπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τον Προβόπουλο; Ή μήπως «τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται»;
«…έχει συσσωρευτεί στον Περισσό σκόνη (…) το ξεσκόνισμα των αγαλμάτων του Στάλιν…» (Ο Τσίπρας στην Ελευθεροτυπία).
«…έχει συσσωρευτεί στον Περισσό σκόνη (…) το ξεσκόνισμα των αγαλμάτων του Στάλιν…» (Ο Τσίπρας στην Ελευθεροτυπία).
Σχόλιο: Κάποια μέρα που στον Περισσό δε θα έχουμε δουλειές, θα σε φωνάξουμε να ξεσκονίσεις. Μην ξεχάσεις τα … φτερά.
Σχόλιο: Καιρός είναι λοιπόν να γενικεύσουμε τη γνώμη μας για το νόμο του κέρδους και για όποιον τον στηρίζει. Καιρός να αποφασίσουμε αν είμαστε με τον άνθρωπο ή με την «αγορά». Να αποφασίσουμε ότι και τα δύο δε γίνεται. Ότι είναι θέμα ιδιοκτησίας.
"Από την τσέπη τους θα την πληρώσουν οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι της Λέσβου (…) Υποχρεωτική απ' το 2010 η ηλεκτρονική σήμανση των αιγοπροβάτων (...) να πληρώσουν στο μέλλον την ηλεκτρονική σήμανση από την τσέπη τους (…) οι κτηνοτρόφοι, εν μέσω κρίσης και "παγωμένων" τιμών στο κρέας και στο γάλα, θα αναγκαστούν να "βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη". (Ρεπορτάζ απ΄ τα Αιολικά Νέα)
Σχόλιο: Ενώ αν ήταν για τις εταιρείες; Θα τις επιδοτούσαν και συγχρόνως θα τις άφηναν να δρουν ανεξέλεγκτες.
«Οι ισπανικοί κολοσσοί στο χώρο του λαδιού έχουν τον πλήρη έλεγχο της αγοράς του προϊόντος. Οι τιμολογιακές πολιτικές που χαράσσουν αυτοί, επιβάλλονται σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου (...) ήθελαν η τιμή παραγωγού να διαμορφωθεί κάτω από τα 2,00 ευρώ ανά κιλό για τον παραγωγό (…) Στη Λέσβο η τιμή ελαιόλαδου οξύτητας τρία δέκατα διαμορφώνεται στα 2,10 ευρώ το κιλό, ο άσσος στα 1,9 ευρώ και το δυάρι στα 1,7 ευρώ ανά κιλό (…) Η γενικότερη εικόνα για την τιμή του ελαιόλαδου είναι πολύ προβληματική, τη στιγμή που η μεγάλη παραγωγή δε συνοδεύεται από τιμές ανάλογες που θα κάλυπταν τα έξοδα των παραγωγών». (Ρεπορτάζ απ΄ το ΕΜΠΡΟΣ)
Σχόλιο: Τι λέγαμε για τις ζωοτροφές και τα πρόβατα; Τα ίδια και με το λάδι! Αλλά με τι καθόμαστε κι ασχολιόμαστε! Λεπτομέρειες. Τώρα που θα έρθουν οι Σκόρπιονς στη Μυτιλήνη θα λυθούν όλα τα προβλήματα ….
Από τη στήλη: "Από Τρίτη σε Τρίτη", Νέο Εμπρός
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου