20 Απρ 2009

ΠΕΡΙ ΤΕΛΩΝ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ

Του Διονύση Τσακνή

Νομίζω πως η χώρα μας, και στο παρελθόν (επί ΠΑΣΟΚ -αν με εννοείς) αλλά και στις μέρες μας, αναγκάστηκε να πληρώσει μεγάλα πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση για παράβαση κανόνων και συνθηκών τους οποίους αρχικά δέχτηκε και ακολούθως υπέγραψε χωρίς επιφυλάξεις.

Δεν αναφέρομαι στα περιβαλλοντικά εγκλήματα και στις χωματερές, αλλά σε φόρους και εισφορές που παρανόμως επέβαλε στους πολίτες και οι οποίοι δεν ίσχυαν για τους πολίτες των αντίστοιχων κρατών-μελών της Ευρώπης.
Οι υψηλοί φόροι και τα τέλη ταξινόμησης στα αυτοκίνητα και οι φόροι στα καύσιμα, που απέφεραν στην εκάστοτε κυβέρνηση σημαντικά ποσά, είναι γνωστό πως οδηγούσαν την Ελλάδα κάθε χρόνο στο ταμείο για να πληρώσει πρόστιμο για τη μη κατάργησή τους.

Είχα ακούσει κάποτε ένα νυν κυβερνητικό στέλεχος να ομολογεί πως τα οφέλη από τη μη κατάργηση αυτών των «έκτακτων εισφορών» είναι πολύ μεγαλύτερα από τα πρόστιμα που καλούμαστε να πληρώσουμε, οπότε ως γνωστός «Ελληναράς», υπεραμύνθηκε της παρανομίας, εφόσον του είναι συμφέρουσα.

Για να μην παρεξηγηθώ, πρέπει να πω πως η Ευρωπαϊκή Ενωση με τον τρόπο αυτόν (της επιβολής προστίμων) τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών και των αυτοκινητο-βιομηχανιών προστάτευε, διότι πίστευε -και ορθώς- πως, με τιμές ελκυστικότερες, θα αυξάνοταν οι ετήσιοι τζίροι μέσω των εξαγωγών.

Και, ξαφνικά, προέκυψε οικονομική κρίση... Μετά τις τράπεζες, η πρώτη που πλήρωσε το μάρμαρο ήταν η βιομηχανία αυτοκινήτων. Είχε προηγηθεί και των δύο η κρίση στην οικοδομή. Έτσι κι αλλιώς, αλυσίδα είναι τα πράγματα. Η αδυναμία των δανειοληπτών να πληρώσουν τα στεγαστικά δάνεια οδήγησε σε χρεοκοπίες τραπεζών, οι οποίες με τη σειρά τους αδυνατούσαν να ενισχύσουν την αγορά αυτοκινήτων που πάλι οι ίδιες χρηματοδοτούσαν.
Ποιος να το πίστευε πως μια General Motors, αλλά και άλλοι κολοσσοί θα έφταναν στο χείλος της χρεοκοπίας και πως εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη θα έχαναν τη δουλειά τους;
Έπρεπε, λοιπόν, και πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εξαγωγών για να μειωθούν -όσο τέλος πάντων είναι δυνατόν- οι συνέπειες της κρίσης για τις χώρες παραγωγής αυτοκινήτων.

Ας μην είμαστε αχάριστοι. Η χώρα μας συνέβαλε σ' αυτό, στη μικρή κλίμακα έστω που της αναλογεί, δηλώνοντας πως θα καταργήσει τα τέλη ταξινόμησης, έτσι ώστε να αναθερμανθεί η ντόπια οικονομία στον τομέα πώλησης αυτοκινήτων.
Φυσικά, κάτι τέτοιο θα ωφελήσει τους μεγάλους εισαγωγείς που είδαν τις προσδοκίες αλλά και τα κέρδη τους να απειλούνται. Προφανώς και ο μικρός ή ο τοπικός αντιπρόσωπος θα έχει κάποιο όφελος, που τον τελευταίο καιρό δεν έμπαινε στην έκθεσή του ούτε ένας υποψήφιος αγοραστής. Μπορεί και κάποιοι εργαζόμενοι στις εκθέσεις να γλίτωσαν την απόλυσή τους, αν και ήδη είχαν γίνει αρκετές, προ της εξαγγελίας.

Τέλος, και όσοι πρόκειται να αγοράσουν αυτοκίνητο μετά την εφαρμογή του μέτρου θα έχουν μια σημαντική διαφορά υπέρ τους σε σχέση με όλους εμάς που αγοράσαμε αυτοκίνητο π.κ. (προ κρίσης) και που παρανόμως -σύμφωνα πάντα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία- πληρώσαμε τα αυξημένα τέλη ταξινόμησης.

Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση θέλει να δείξει πως το μέτρο αυτό δεν έχει στόχο να ωφελήσει τους μεγαλοεισαγωγείς και ούτε να συμβάλει στην αναθέρμανση των αγορών για λογαριασμό των μεγάλων αφεντικών, ας επιστρέψει και σε μας τους υπόλοιπους τη διαφορά. Λογικό δεν ακούγεται;

πηγή: Ελευθεροτυπία, 09/04/2009

..

Δεν υπάρχουν σχόλια: