Έκοβε το κεφάλι του και στα γρήγορα μάλιστα, μπορούσε να πάρει μια απόφαση και να την εκτελέσει αμέσως. Για να έχει αυτή την ικανότητα, κατάφερε από την αρχή, εν ελλείψει του καπετάνιου Δημήτρη Πιταούλη, να ηγηθεί του τμήματος και να τον αναγνωρίσουνε όλοι. Ικανός πάρα πολύ και προπάντων πάνω στο ζήτημα της τροφοδοσίας. Πολλές φορές ολόκληρο το τμήμα στηρίζονταν σε αυτόν.
Ήξερε που μπορεί να βρει τροφή. Να συνδεθεί με ανθρώπους να του βγάλουνε τρόφιμα. Δηλαδή ποιοι θα του δώσουνε και από ποιούς θα πάρει. Κανόνιζε γιάφκες και έστελνε αποστολές που σπάνια γύρναγαν άπραγοι.
Όταν "μάγκωνε " το τμήμα και δεν μπορούσε να βρει τροφή, τότε έλεγε: "Θα πάμε να του πάρουμε δυό - τρία πρόβατα και θα φροντίσουμε να τον ειδοποιήσουμε αμέσως να μην τα γυρέψει και γίνει σούσουρο. Με την πρώτη ευκαιρία που θα έχουμε χρήματα θα του τα πληρώσουμε".
Για τον Πασχαλιά, τον μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου, έγραψαν όλες οι εφημερίδες της Μυτιλήνης, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, άλλες θαυμάζοντάς τον και άλλες κατηγορώντας τον ανάλογα πως τον έβλεπε η κάθε μία και πως την συνέφερε. Ακόμα μίλησε ο ραδιοφωνικός σταθμός της Ελεύθερης Ελλάδας "Η φωνή της Αλήθειας" και ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μόσχας.
Πρέπει να "αποκαλυπτόμαστε" ακούγοντας το όνομα Πασχαλιάς και οποιοδήποτε άλλο αγωνιστή, που έδωσε τον εαυτό του αγωνιζόμενος, για να σταματήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και να φέρει μια καινούργια κοινωνία πιο δίκαιη στην οποία όλος ο κόσμος να ζει καλά.
Από το βιβλίο του Ν. Θεοχάρη
.
1 σχόλιο:
Πολύ καλή ανάρτηση, να μαθαίνου κι εμείς!
Την Καλημέρα μου !
Δημοσίευση σχολίου